กลอนรัก

เพียง…รักเธอ

เพียงรักแรก……..แรกรักประทับจิต
เพียงใจคิด……..คิดน้อยใจเฝ้าคอยฝัน
เพียงใจฝาก……..ฝากใจส่งให้ถึงกัน
เพียงแต่ฝัน…….ฝันแต่ว่าจะได้เจอ

เพียงสบเนตร……..เนตรสบก็พบรัก
เพียงพบพักตร์…….พักตร์พบกันใจพลันเผลอ
เพียงบอกรัก……..รักบอกใจให้ละเมอ
เพียงแต่เพ้อ……….เพ้อหลงใหลใจพะวง

เพียงได้เจอ……..เจอได้ไม่รั้งรอ
เพียงแค่ขอ……….ขอแค่มีเธออยู่ใกล้
เพียงกลัวรัก………รักกลัวต้องห่างไกล
เพียงไกลกาย……..กายไกลใจใกล้เธอ

นิทานพื้นบ้าน – ความยุติธรรม

มีครอบครัวหนึ่งพ่อชื่อทอง แม่ชื่อเข็ม นายทองมีลูกสาวสวยอยู่ 2 คน
คนพี่ชื่อกอง คนเล็กชื่อผอง ปกตินายทองเป็นคนที่หวงลูกสาวมาก สาวกอง
และสาวผองมักจะมีหนุ่มมาจีบสับเปลี่ยนวันกันประจำ คือถ้าวันนี้เป็นของสาวกอง
พรุ่งนี้ก็เป็นวันของสาวผอง พวกหนุ่มๆในหมู่บ้านนั้นก็เข้าใจ

แฟนของสาวกองนั้นดีดพิณ แฟนของสาวผองเป่าแคน แต่คืนวันนั้นได้ยินทั้ง
เสียงแคนและเสียงพิณ พี่น้องเลยเกี่ยงกันเข้านอน นายทองจึงโมโหไล่ลูกสาวเข้านอนทั้งสองคน
หนุ่มๆก็ไม่พอใจ พอตกดึกหนุ่มหนึ่งเลยแอบขึ้นไปบนบ้านแล้วขี้ใส่ไว้บนเขียงในครัว

พี่น้องตื่นขึ้นมาตอนเช้าต่างก็เกี่ยงกันทำความสะอาด ต่างก็โทษว่าแฟนของอีกฝ่าย
เป็นคนขี้ พ่อแม่ได้ยินจึงลุกออกมาดู นายทองเดินไปเอามีดโต้มาแล้วฟันฉับลงไป
ตรงกลางขี้พร้อมกับพูดว่า
“อีกองเมี่ยนส่วนนี้ อีผองเมี่ยนส่วนนั้น แม่มึงล้างเขียง กูสิล้างมีด ไป๊”